درباره‌ی پروژه
در این پرفورمنس آتیلا پسیانی، بهناز جعفری، پانته‌آ پنـاهـی‌ها و صابـر ابـر متنـی را بـراساس زنـدگی حسیـن علیزاده به نویسندگی و کارگردانی پیمان قدیمی اجرا کردند. «حسین علیزاده» که در تمام طول اجرا بی‌خبر از این بود که به پرفورمنسی دعوت شده که بناست تولد او را جشن بگیرند، وقتی همه جمعیت از روی صندلی‌هایشان پایین روی صحنه آمدند و بخشی از نامه‌ی تاریخی او را که چند سال پیش در رد نشان شوالیه نوشته بود، با بداهه نوازی کمانچه توسط صبـا علیـزاده خواندنـد، او که تنـها در جایـگاه تماشاگران نشسته بود، اشک از چشمانش جاری شد.
خود را روی پرده، پشت سر مردمـی می‌دید که رو‌بـه‌رویش روی صحنـه ایستاده بودنـد و او را تشویق می‌کردند. پس از تشویق چند دقیـقه‌ای مهمانـان حسین علیزاده پشت میکروفن آمد و گفت: «چیزی ندارم بگویم، از اول که نشستم دیدم همه چیز آشناست. امشب حالم طوری شده که دلم می‌خواهد 120 سال دیگر عمر کنم. این مهر و عشق شما به من تعهد می‌دهد که کار کنم. با وجود شما خیلی خوشبختم. هیچ وقت در زندگی‌ام این همه زیبایی را یکجا ندیده بودم. هرکس را که نگاه می‌کنم، هر چهره‌ای را که می‌بینم، همه همان‌هایی هستند که همیشه در قلبـم بودند. کاش بـاز هـم بتـوانم کارهایی بکنم که شما درباره‌اش حرف بزنید.»
